خیابان یکطرفه

هنوز خرده شیشه های دلم

در حیاط خلوت خاطراتم پراکنده است

 آیا مستی جوانی از سرت پریده است

که اینک نشان مرا می جوئی ؟

من خدا نیستم که درهای آسمان را

همیشه به روی پشیمان ها باز بگذارم

من یک  زنم ، که طعم تلخ  خیانت  

در دهانم همیشه می ماند

خانه ام در خیابانی است یکطرفه

قلبم حافظۀ نیرومندی دارد

چشمانم حتی به گاه خواب باز است

و درب کلبه ام دو بار باز نمی شود

مادرم حوا هم بیش از یک بار

 فریب شیطان را نخورد ، ای آدم