قاضی : خانم !!! چرا شما این همه یاغی گری می کنید
زن: جناب ، چرا با الفاظ بازی می کنید و می خواهید
برچسب بزنید ، یاغی یعنی چی ؟ من فقط
قانونی که شما مردها برای ما زنها نوشته باشید
قبول ندارم. مثل همین دادگاه مردانه را که به رسمیت
نمی شناسم.
قاضی : گویا شما هنوز تأدیب نشده اید و باید
مدت دیگری را در حبس بگذرانید .
زن: اگر قفس ما را از فکر آزادی منصرف می کرد
در اون هزار سال می کرد . به همون فطرتی که
قبول دارید ، آزادی در فطرت و ذات ما انسان هاست
قاضی: ببرید این ضعیفه را بیاندازید انفرادی ،تا دیگر
بزرگتر از دهانش حرف نزند .
زن( زیر لب) : زلزله ای ویرانگر نزدیک است
ویرانگرِ ساختمان های کهن
اندیشه ها و آیین های کهنه
و شما که باور نمی کنید پیش لرزه ها را
در زیر آوار های کاخ ستم خواهید پوسید
و من آن روز بی بیم عسس و سیاهچال
گیسویم را در بر فراز قله ها پریشان خواهم کرد
عشق را سخت در آغوش خواهم فشرد
و به روی خورشید آزادی خنده خواهم زد
من زخمیم مپرس چرا
که خوب میدانی
لبی که تو را بوسید
دستی که تو را نوازش کرد
قلبی که عشقش را به تو بخشید
جسمی که به تو تسلیم شد
روانی که آرامش خود را در تو یافت
و تو بر همه این ها تیغ خیانت کشیدی
و درپی قربانی دیگری مرا رها کردی
با یک هزار زخم
با یک هزار درد